ชมนิทรรศการกราฟิกดีไซน์ในต่างประเทศแบบคนไทยคนหนึ่ง

ที่จริงแล้วได้มีโอกาสชมนิทรรศการเกี่ยวกับกราฟิกดีไซน์ในต่างประเทศมาเยอะพอสมควร และทุกครั้งที่ดูก็มักจะดูจากมุมมองของคนในอาชีพเดียวกันคือกราฟิกดีไซเนอร์ ซึ่งเราก็จะได้อรรถรสและมุมมองในการชมที่เราคุ้นเคยและมีประโยชน์ต่อการทำงานหรือการทำมาหากินในอาชีพของเรา

ทว่าวันนี้กลับนึกสนุกบางอย่าง จะขอลองมองดูงานออกแบบในแบบที่ไม่ใช่นักออกแบบ แต่ในฐานะคนไทยคนหนึ่งที่ใช้ชีวิตอยู่ในต่างจังหวัดที่ไม่รู้เรื่องราวในวงการออกแบบดูบ้าง

เมื่อลองจินตนาการในแบบที่ว่าไว้ ช่วงเวลาที่เดินเข้างานครบรอบ 20 ปี ของบริษัท Good Design Company จัดขึ้นที่ Creation G8 ในย่านกินซ่า จึงสนุกกว่าที่เคย เกิดความคิดและคำถามใหม่ๆ ขึ้นมาในหัวมากมาย เช่น “เดี๋ยวนะ งานกราฟิกดีไซน์สามารถออกแบบเครื่องแบบพนักงานสถานีรถไฟ ป้ายต่างๆ ในสถานีรถไฟ หรือแม้แต่ป้ายชื่อนายสถานีได้ด้วยเหรอ” หมายถึงออกแบบเกือบทุกสิ่งทุกอย่างในสถานีได้ ถ้าเป็นเช่นนั้นสถานีรถไฟบ้านเราก็สามารถที่จะสวยงามและสื่อสารกับผู้โดยสารได้ด้วยสิ

จริงหรือที่ชาวบ้านชาวต่างจังหวัดจะมีโอกาสจ้างนักออกแบบในเมืองหลวงให้ออกแบบโลโก้ ฉลากติดขวดเหล้า เสื้อผ้าที่ชาวบ้านถักทอกันเอง ถ้าเป็นจริง ชมรมแม่บ้านผ้าทอมือบ้านเราก็ต้องทำได้สิ

แล้วถ้าชาวต่างจังหวัดที่อยู่ในจังหวัดที่เคยเป็นแค่ทางผ่าน เป็นยิ่งกว่าเมืองรอง คือรองจากเมืองรองไปอีก อยากให้คนมาท่องเที่ยวในจังหวัดเขาบ้างเพื่อเพิ่มรายได้ให้ชุมชน เขาก็มีโอกาสจ้างบริษัทออกแบบดีๆ นักวางกลยุทธ์ที่เก่งจนเมืองของเขากลายเป็นเมืองดัง เพราะนักออกแบบชื่อดังคนหนึ่งมาคิดและออกแบบหมีดำตัวหนึ่ง พร้อมสอนกลยุทธ์ที่ดีให้ หมีตัวนั้นชื่อคุมะมง

งั้นถ้าสมมุติว่าเราเป็นคนจังหวัดหนองบัวลำภู อยากให้บ้านเราเป็นที่รู้จักของนักท่องเที่ยว เราก็วางกลยุทธ์และระดมสมอง จากนั้นก็ไปเรียกนักออกแบบชื่อดังจากกรุงเทพฯ มาเป็นหนึ่งในทีมของเรา แล้วช่วยกันออกแบบเพื่อสร้างภาพลักษณ์ สร้างจุดเด่นในการท่องเที่ยวให้ทุกคนจำเมืองเราได้ ถ้างั้นเราคนไทยก็สามารถทำแบบนี้ได้ด้วยสิ

เอ…แล้วทำไมไม่มีใครทำ หรือทำไม่ได้ เราติดปัญหาอะไร?

สบู่ เหล้าพื้นบ้าน ไม้ขีดไฟ ไม้จิ้มฟันยันเรือรบ หรือสารพัดสินค้าจากภูธร ก็สามารถพูดคุยกับนักออกแบบมืออาชีพกับเขาได้ด้วยหรือ นั่นหมายความว่าบรรดาสินค้า OTOP ทั้งหลายของประเทศ ก็มีสิทธิ์ที่จะได้มีโลโก้ดีๆ หีบห่อสวยๆ จากนักออกแบบมืออาชีพได้ด้วยสิ

มีคำถามและความคิดมากมายเมื่อสวมบทประชาชน และแน่นอนว่ามีคำตอบในใจมากมายอีกเช่นกัน ข้อที่ชัดเจนมีอยู่ว่างานออกแบบนั้นสามารถเข้าถึงได้กับทุกพื้นที่ที่มีความต้องการในงานออกแบบ ไม่ว่าคุณจะอยู่ในจังหวัดหรือในอำเภอใดก็ตามในประเทศเรา ตามมาด้วยข้อที่ว่าทุกๆ คนในประเทศเราสามารถเข้าถึง หรือมีสิทธิ์ที่จะได้ใช้สอยงานออกแบบที่ดีมีคุณภาพได้บ้างหรือเปล่า ถ้าได้ เราควรเริ่มต้นจากอะไร? และถ้ายังไม่ได้ เราติดขัดกันอยู่ที่ขั้นตอนไหน?