Animatoey

ปี 2012 ในช่วงที่โซเชียลมีเดียเริ่มต้นเข้ามามีบทบาทต่อการเผยแพร่ผลงานของเหล่าศิลปินทุกแขนง ท่ามกลางจำนวนเหล่า Fanpage ศิลปินจริงจังที่ถือกำเนิดขึ้นอย่างระรัว มากพอๆ กับจำนวนที่ถูกให้ทิ้งร้าง และปิดตัวลงไปในไม่กี่ปี เพจภาพวาดสีน้ำลายเส้นสดใส Animatoey ที่ใช้คำอธิบายว่า ‘นักวาดรูปเล่น’ ก็ถือกำเนิดขึ้นในยุคนั้นเช่นกัน แต่สิ่งที่แตกต่างก็คือ ทางเพจยังคงสร้างสรรค์ผลงานสม่ำเสมอจนถึงปัจจุบัน มีฐานแฟนคอยติดตามอย่างเหนียวแน่น ต่อยอดผลงานของตนออกมาเป็นหนังสือ และถ่ายทอดองค์ความรู้ออกไปอย่างไม่หวงวิชาด้วยการสอนผ่าน Live Facebook

Animatoey เป็นชื่อที่ใช้ในการทำงานภาพวาดสีน้ำของเต้ย-ฉัตรชัย ธรรมาภิรมย์ อดีตนักสร้าง Animation ผู้หลงใหลในงานภาพวาดสีน้ำ จนเป็นที่มาของการสร้างเพจรวมผลงาน และการเปิดคอร์สออนไลน์สอนการวาดภาพด้วยสีน้ำให้กับผู้สนใจ ภาพวาดของเต้ย นอกจากจะมีบุคลิกที่น่ารักสดใส ใครเห็นก็สามารถยิ้มได้ง่ายแล้ว รายละเอียดอื่นๆ โดยเฉพาะฉากหลังก็ยังโดดเด่น และเปี่ยมไปด้วยบรรยากาศอันน่าหลงใหลของสถานที่ ไม่ว่าจะเป็นสถาปัตยกรรมโบราณในเมืองเก่าของญี่ปุ่น ไปจนถึงทิวทัศน์ธรรมชาติแสนสงบ อาจเป็นเพราะพื้นฐานประสบการณ์จากการเป็นนักเรียนสถาปัตย์ และประสบการณ์ในการทำงาน Animation ทำให้ภาพของเขาโดดเด่นมากในแง่ของความ ‘มีชีวิตชีวา’

Q. อยากให้เล่าถึงที่มาของการวาดภาพ

สมัยยังทำงาน Animation ผมเคยมีความคิดจะเก็บเงินก้อน ก็ตั้งเป้าหมายเลยว่าแต่ละเดือนต้องหาเงินให้ได้เท่าไหร่ ช่วงนั้นจึงทำงานค่อนข้างหนัก ต่อมาก็ตั้งคำถามว่าทุกวันที่เหนื่อยๆ อยู่นี่มันใช่สิ่งที่เราต้องการทำจริงๆ หรือเปล่า แล้วก็พบว่ามันไม่ใช่สิ่งที่ต้องการจริงๆ จึงลองเปลี่ยนมาวาดรูปเล่นตามใจตัวเองดู พอวาดได้สักพักก็เริ่มทำเพจของตัวเองขึ้นมา เป็นจุดเริ่มต้นของการนำผลงานตัวเองมาเผยแพร่ แล้วก็วาดต่อเนื่องเรื่อยมา ตั้งแต่ 2012 จนทุกวันนี้ก็ 5 ปีแล้ว

Q. แรงบันดาลใจอื่นๆ ในการทำงาน

นอกจากการ์ตูน ผมชอบดู Art book หรือภาพจากสถานที่ท่องเที่ยว จากการไปเที่ยวญี่ปุ่น หรือแม้แต่ในสถานที่รกๆ ของประเทศไทยผมก็ชอบ บ้านรกๆ ตึกแถว ความไม่เป็นระเบียบต่างๆ ความสวยของไทยที่น่าวาดสำหรับผมก็ไม่ใช่วัดวาอาราม แต่เป็นซอย เป็นถนนรกๆ มีเสาไฟฟ้า มีถังขยะ อะไรแบบนั้นมากกว่า มันไม่เหมือนใครดี

Q. ทำไมถึงเลือกวาดภาพด้วยสีน้ำ  

เพราะมันสนุก ผมชอบสีน้ำตั้งแต่อยู่มหา’ลัย หนังสือในห้องสมุดมหา’ลัยมีหนังสือเกี่ยวกับสีน้ำเยอะ สมัยเรียนสถาปัตย์ มันยังอยู่ในยุคที่วาดโปรเจกต์ทั้งโปรเจกต์ด้วยมือล้วนๆ อยู่ ซึ่งสมัยนี้เขาใช้ซอฟต์แวร์เขียนกันในคอมพ์หมดแล้ว เริ่มมีซอฟต์แวร์เข้ามาแล้วตอนนั้น แต่ส่วนใหญ่เด็กจะพรีเซนต์จบด้วยสีน้ำกันมากกว่า เพราะราคาถูก ผมก็เลยศึกษาหนังสือสีน้ำในห้องสมุด จากนั้นมันก็ลามไปถึงสีน้ำแนว Fine Art รวมไปถึงแนวอื่นๆ กลายเป็นความประทับใจที่เราต้องการจะวาดได้อย่างนั้น เลยเริ่มซื้อสีมาลองวาดดู

Q. เคยไม่กล้าวาดไหม

เคย จริงๆ ไม่กล้าทุกรูป ถ้าเป็นรูปยากๆ จะมีความรู้สึกว่าไม่รู้จะวาดอย่างไร คิดไม่ออก ก็แก้ปัญหาด้วยการทิ้งไว้ก่อน ไปวาดตรงอื่นที่มันง่ายๆ  บางทีวาดหมดแล้ว เหลือส่วนที่ยากที่สุดส่วนเดียวที่พักไว้ ก็ต้องวาด แต่บางรูปก็มีถึงขนาดที่ว่าไปนั่งซ้อมก่อนวาดก็มี รูปที่ลุยรวดเดียวจบเลยก็มี

Q. คาแร็กเตอร์ “นิธิ” หรือ “นิชิ” เป็นตัวละครที่ออกแบบแทนตัวเองใช่ไหม

จริงๆ มันก็คือตัวผมน่ะแหละครับ (หัวเราะ) แต่ผมแทนว่าเขาเป็นสถาปนิกที่เพิ่งลาออกจากงาน ส่วนแว่นสี่เหลี่ยม เป็นเพราะว่าแต่ก่อนผมไม่ได้ใส่แว่นกลมแบบทุกวันนี้ คือตัวละครนี้แรกเริ่มออกแบบมาจากการทำงานให้ลูกค้า เราไม่ได้ตั้งใจจะออกแบบแทนตัวเองหรอก แต่สุดท้ายมันก็ออกมาหน้าเหมือนผมอยู่ดี แล้วมันก็ปรากฏตัวอยู่ในทุกรูปของผม

Q. สไตล์งานสีน้ำของตัวเองแตกต่างจากของคนอื่นอย่างไร

น่าจะเป็นฉากหลัง และบรรยากาศที่สมจริง ส่วนคาแร็กเตอร์ผมก็ไม่ได้คิดว่ามันแตกต่างจากลายเส้นของคนอื่นมากนัก คือการหนีความแตกต่างอาจจะไม่ใช่เป้าหมายหลักในการทำงาน แต่ผมถามตัวเองมากกว่าว่าเราแฮปปี้ที่จะวาดมันหรือเปล่า ถ้ามันวาดแล้วมีความสุขเราก็วาดของเราไป

Q. ทั้งฉากหลัง ตัวละคร สิ่งของ และบรรยากาศ ถนัดวาดส่วนไหนมากที่สุด

ผมชอบวาดสถาปัตยกรรมภายในอาคาร ถ้าเป็นอาคารญี่ปุ่นนะ ถ้ารวมๆ ก็คือสถาปัตยกรรมภายใน มันมีรายละเอียดต่างๆ ให้วาดเยอะ เห็นเป็นฟอร์มชัดเจนน่าสนใจดี แค่เป็นความรู้สึกว่ามันสนุกที่สุด

Q. ได้ตั้งเป้าหมายอื่นๆ ในอนาคตอีกไหม นอกจากทำคอร์สออนไลน์ และออกหนังสือ

ไม่ได้มองตัวเองไกลขนาดนั้นนะ มองเพียงแต่ว่างานชิ้นต่อไปต้องออกมาดีกว่าเดิมไปเรื่อยๆ หากหนังสือเราเป็นที่นิยม และขายได้ถึงจำนวนที่น่าพอใจ ก็อาจจะลดการสอนคอร์สสีน้ำลงบ้าง เพื่อมาทำหนังสือเต็มตัวไปเลย คือยังอยากเขียนสิ่งที่เก็บสะสมไว้อยู่ ก่อนที่ตัวเองจะเขียนไม่ไหว

Q. ทำไมถึงชอบสอน

ผมเคยชินกับการเป็นติวเตอร์มาตั้งแต่สมัยมหา’ลัย แต่ถ้าให้สอนทุกวันก็คงไม่ไหว ผมคิดว่าตัวเองเป็นพวก Introvert ชอบเก็บตัว จริงอยู่ที่การเจอผู้คนเป็นเรื่องสนุก แต่มันก็ทำให้เราเหนื่อยเช่นกัน การสอนจึงเป็นสิ่งที่ใช้พลังเยอะ ผมคิดว่าเราทำได้ในระดับหนึ่ง แต่ไม่ถึงกับสามารถทำได้ในทุกๆ วัน ผมก็ยังชอบทำงานคนเดียวมากกว่า เทียบกับตอนที่มีลูกน้องคอยช่วย ก็ยังชอบทำงานคนเดียวมากกว่าอยู่ดี

Q. รูปแบบการทำงานของตัวเองนิยามว่าเป็นศิลปินหรือเปล่า

ศิลปิน ยังรู้สึกว่าไม่ใช่สำหรับตัวเองขนาดนั้น เรียกว่านักวาดนักเขียนดีกว่า ตอนเปิดเพจแรกๆ ก็เรียกตัวเองว่า ‘นักวาดรูปเล่น’ ซึ่งมันก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ เป็นพื้นที่ๆ อยากวาด ไม่ให้ลูกค้าหรือใครมายุ่ง เป็นพื้นที่สบายใจของเรา

–

ติดตามผลงานเพิ่มเติมได้ที่
Facebook: AnimaToey Watercolor
Instragram: animatoey