Rilakkuma and Kaoru ระหว่างความน่ารักกับความเศร้า…ในโลกของคนเหงา

เห็นหน้าค่าตามาตั้งนาน ฉันเพิ่งได้รู้จักนิสัยใจคอของเจ้าหมีริลัคคุมะสุดชิลแสนน่ารักตัวนี้กับเพื่อนๆ จากซีรีส์สต็อปโมชันเรื่อง “Rilakkuma and Kaoru” ที่ฉายทางเน็ตฟลิกซ์เมื่อกลางเดือนเมษายนที่ผ่านมา 

มองเผินๆ ดูน่าจะเป็นซีรีส์สำหรับเด็กและผู้ใหญ่ใจเด็ก แต่เนื้อหาที่ซ่อนอยู่กลับไม่เหมือนที่ฉันคิดเอาไว้

ภาพ: www.polygon.com

“Rilakkuma and Kaoru” มีทั้งหมด 13 ตอน (ตอนละ 11-14 นาที) เล่าถึงชีวิตของ “คาโอรุ” สาวโสดพนักงานออฟฟิศบุคลิกซื่อๆ และขี้กังวลจนไม่ค่อยกล้าพูดในสิ่งที่ตัวเองคิดเมื่อปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นนอกบ้าน เธอเช่าอพาร์ตเมนต์อยู่คนเดียว ไม่ได้เจอะเจอผู้คนมากมาย เพื่อนเก่าก็ทยอยห่างหายไปตามวัยและกาลเวลา นานๆ ทีคาโอรุจะติดต่อกับครอบครัวซึ่งอาศัยอยู่ต่างเมือง ภาพการใช้ชีวิตธรรมดาๆ หรือเรื่องวุ่นๆ ที่เกิดขึ้นในแต่ละวันของเธอนั้นถูกถ่ายทอดผ่านฤดูกาลทั้งสี่ตลอดหนึ่งปีในประเทศญี่ปุ่น

สำหรับฉัน คาโอรุเป็นตัวแทนของคนเหงาๆ คนหนึ่งที่จากบ้านมาใช้ชีวิตตามลำพังในเมืองใหญ่ ถึงแม้จะไม่ใช่ประเด็นใหม่อะไร แต่สิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นรอบตัวเธอกลับชวนให้ฉันคิดทบทวนตามไปด้วย ทั้งภาพวงจรชีวิตที่แสนจำเจและเหนื่อยล้า สังคมในที่ทำงาน การเชื่อถือโชคลางเป็นที่พึ่งทางใจ การช็อปปิ้งออนไลน์มากมายแบบขาดสติ การเลือกเก็บของที่จำเป็นและทิ้งของที่ไม่สำคัญ ฯลฯ เรื่องเหล่านี้ล้วนสะท้อนให้เห็นภาพชีวิตของคนญี่ปุ่น (โดยคนญี่ปุ่น) ในมุมมองที่ถูกนำเสนอบ่อยๆ แม้จะเคยดูภาพยนตร์หรืออ่านหนังสือที่มีเนื้อหาทำนองนี้มาแล้วหลายครั้ง แต่ประเด็นเช่นนี้ก็ยังส่งแรงสั่นสะเทือนเข้าไปในจิตใจของคนดูอย่างฉันได้เสมอ

ภาพ: www.glitter.id

ความโดดเดี่ยวและปัญหาต่างๆ ของคาโอรุถูกปลอบประโลมและให้กำลังใจด้วยสิ่งอื่นที่ไม่ใช่มนุษย์ (เธอจึงเป็นฝ่ายพูดคนเดียวอยู่เสมอ) ส่วนเพื่อนๆ ทั้งสามของคาโอรุมีบุคลิกและนิสัยไม่เคร่งเครียด ซึ่งแตกต่างจากเธอ

“ริลัคคุมะ” เจ้าหมีจอมขี้เกียจที่เอาแต่กินกับนอน ริลัคคุมะชอบกินฮอตเค้กใส่เนยราดน้ำผึ้ง ข้าวห่อไข่ พุดดิ้ง และดังโงะ ที่หลังของริลัคคุมะมีซิปอยู่จึงสามารถถอดชุดออกเพื่อเอาไปซักได้ วันหนึ่งคาโอรุกลับบ้านมาก็ต้องแปลกใจเพราะริลัคคุมะกำลังนั่งกินขนมอยู่ในห้องของเธอ แล้วเธอก็ให้ริลัคคุมะเข้ามาอาศัยอยู่ด้วยกัน

“โคะริลัคคุมะ” หมีสีขาวตัวเล็กจอมซน ชอบกินกับนอนพอๆ กับริลัคคุมะ จู่ๆ ก็โผล่เข้ามาอยู่ในบ้านของคาโอรุเหมือนกัน

“คิอิโระอิโทริ” นกน้อยสีเหลืองที่คาโอรุเลี้ยงไว้มานานก่อนที่ริลัคคุมะและโคะริลัคคุมะจะมาอยู่ด้วย เป็นนกที่ไม่ชอบอยู่ในกรง ชอบสะสมเหรียญเงินเป็นงานอดิเรก ทำอาหารเก่ง และเอาจริงเอาจริงกับการทำความสะอาดเป็นอย่างมาก (ฉันชอบคาแรคเตอร์นี้ที่สุดในเรื่อง)

ภาพ: www.netflix.com

แม้จะไม่มีเสียงพูดโต้ตอบ แต่การมีอยู่ของเหล่าตัวป่วนที่น่ารักแก๊งนี้ทำให้คาโอรุอารมณ์ดีขึ้น คลายความกังวลใจที่เธอแบกกลับมาจากนอกบ้านได้ รวมถึงทำให้เธอเปลี่ยนทัศนคติต่อการแก้ปัญหาในบางด้านบางมุม 

วิธีรับมือกับความเหงา ความท้อแท้เหนื่อยล้าจากปัญหาที่เกิดขึ้นในชีวิตคนเรา เป็นประเด็นที่ถูกหยิบยกมาพูดถึงเสมออย่างเป็นสากล

แต่จะว่าไป… วิธีรับมือและปลอบประโลมใจด้วยการออกห่างจากโลกแห่งความเป็นจริงก็กลับมีอยู่ไม่น้อยเลย เท่าที่ฉันได้เห็นจากสื่อต่างๆ ของญี่ปุ่น

มองในแง่ดี การที่คาโอรุมีเพื่อนๆ สามตัวอยู่ร่วมชายคาเดียวกันนั้นช่างน่ารักอบอุ่นและเต็มไปด้วยความทรงจำน่าประทับใจ (ฉันเองดูแล้วก็รู้สึกผ่อนคลาย อมยิ้ม น้ำตาซึม มีความสุขไปกับพวกเขาด้วยในทุกๆ ตอน) 

แต่เมื่อมองในมุมตรงกันข้าม มันก็น่าเศร้าอยู่เหมือนกัน…

สามารถรับชมได้ทาง www.netflix.com/th-en/title/80196883