อุด้งธานี

UDON -THANI

ในบรรดาอาหารจานเส้น อุด้งเป็นเมนูที่ฉันไม่ค่อยโปรดนัก เพราะความนุ่มหนึบของเส้นโตๆ แป้งเต็มๆ ชวนให้รู้สึกจืดและอิ่มเกินกว่าจะรู้สึกอร่อยซู้ดซ้าดเท่าราเมนชามโต

แต่เมื่อได้ดูหนังเรื่อง Udon ของคะซึยุกิ โมะโตะฮิโระ (Katsuyuki Motohiro) ที่เล่าเรื่องนิตยสารท้องถิ่นแห่งเมืองซานุกิที่ไม่ค่อยจะประสบความสำเร็จเล่มหนึ่ง มองเห็นว่าเมืองนี้มีร้านอุด้งมากมาย (นับตามหนังคือ 900 ร้าน) ทุกร้านล้วนทำเส้นอุด้งเอง มีรสชาติและเอกลักษณ์เฉพาะตัวต่างกันไปในแต่ละร้าน นิตยสารเล่มนั้นจึงตามไปรีวิวร้านต่างๆ ด้วยการสังเกตว่าบ้านไหนมีปล่องไฟที่ควันขาวโขมงจากการต้มเส้นพวยพุ่งออกมา พวกเขาก็จะเข้าไปลองไปชิมและเขียนบรรยายออกมาอย่างเข้มข้น ส่งผลให้นิตยสารมียอดขายกระฉูด และซานุกิกลายเป็นสวรรค์ของคนรักอุด้งไปในทันที

แน่นอน ฉากถกต้นหอมที่ปลูกอยู่ข้างครัวมาอย่างเซอร์ๆ แล้วซอยใส่ชามอุด้ง หรือร้านที่ลูกค้าต้องพกชาม ตะเกียบ และโชยุไปเองถึงจะกินได้ ทำให้ฉันหมายมั่นปั้นมือว่าจะต้องไปเมืองนี้สักครั้ง!

หลังจากนั่งรถไฟข้ามมายังเกาะชิโกกุ คืนแรก ฉันพยายามตามหาร้านซานุกิในเมืองใหญ่อย่างทาคามัตสึและได้เจอกันร้านอุด้งเล็กๆ ใกล้แหล่งช็อปปิ้งที่มีเครื่องสไลด์เส้นอัตโนมัติต้อนรับอยู่หน้าร้าน ซึ่งผิดคาดจากภาพที่เห็นในหนังอยู่สักหน่อย แต่บรรยากาศคึกคักของเด็ก ม.ปลายชมรมเบสบอลที่มานั่งกินกันเต็มร้านก็ชวนให้ซู้ดอุด้งอร่อยขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ จนเช้าอีกวัน ฉันก็นั่งรถไฟโลคัลออกไปยังเมืองซานุกิเพื่อตามหาร้านอุด้งท้องถิ่นอย่างในหนัง แม้จะไม่เจอปล่องไฟควันโขมงตามนั้นเพราะน่าจะต้องออกไปไกลสถานีแบบเกินจะเดินไหว แต่ฉันก็ได้พบร้านดังที่มีทั้งเด็กและผู้ใหญ่ต่อคิวให้อุ่นใจว่าอร่อยชัวร์

และฉันก็ได้เจอความหลากหลายทางอุด้งอย่างแท้จริง นอกจากคิตสึเนะอุด้ง หรืออุด้งโปะเต้าหู้ทอดรูปสามเหลี่ยมที่เหมือนหน้าจิ้งจอกคิสึเนะ หรืออุด้งราดแกงกะหรี่ที่เราคุ้นในร้านอาหารญี่ปุ่นในเมืองไทย ที่ร้านอันโฉ้งเฉ้งไปด้วยผู้คนและควันฉุยจากหม้อต้มเส้นยังมีนิคุอุด้งที่โปะด้วยเนื้อหมักซีอิ้วหวานราดด้วยซอสดาชิ แต่ถ้าเป็นนิคุโทจิอุด้งจะมีไข่ฝอยๆ รสหวานโรยมาด้วย ส่วนฮิยะ เทงอุด้ง จะเป็นแบบลวกเส้นอุด้งแล้วผ่านน้ำเย็น ราดซอสดาชิ แล้วกินกับเท็มปุระร้อนๆ ที่เลือกได้ทั้งกุ้ง ชิกุวะ มันฝรั่ง ฟักทอง ถั่ว และอีกมาก แต่ที่ฉันชอบที่สุดคือ ทสึคิมิ อุด้ง อุด้งแบบแห้งที่ท็อปด้วยไข่สดๆ ดาชิซอส และต้นหอมซอยจำนวนมาก เข้าใจคำว่าสดชื่นทั้งที่กินแป้งไปในปริมาณมากก็จากอุด้งชามนี้

แม้จะอยู่เมืองนี้ในระยะเวลาสั้นจู๋ แต่ฉันก็ใช้โอกาสในการชิมร้านอุด้งให้มากที่สุดเพราะกลัวว่าจะไม่ได้กลับไปอีก จนเมื่อได้กลับมาเมืองไทยและได้ลองชิมร้านอุด้งที่เปิดใหม่มากขึ้น ฉันก็ยังไม่พบร้านไหนที่ซู้ดแล้วสดชื่นใจเท่าที่ซานุกิ

หรือฉันต้องกลับไปอุด้งธานีอีกครั้ง..