ตากฝน ฝ่าพายุ ชมดนตรีหลากแนวที่ Fuji Rock Festival ฉบับปี 2019

ฉันหอบข้าวของเดินไปรอรถบัสที่จุดจอด ระหว่างนั้นก็มองย้อนกลับไปที่ประตูทางเข้างาน สมองพลันนึกย้อนเรื่องราวต่างๆ ตลอด 3 วันที่ผ่านมา มีประโยคนึงที่แวบเข้ามาในหัวว่า “แกทำได้แล้วเว้ย”

Fuji Rock Festival คืองานเทศกาลดนตรีที่ยิ่งใหญ่เป็นอันดับต้นๆ ของเอเชีย จัดขึ้นที่ Naeba จังหวัดนีงาตะมาพร้อมกับวงดนตรีระดับโลกที่เวียนกันขึ้นมาสร้างความสนุกตลอด 3 วัน หลังจากที่ปรึกษาหารือกับรุ่นน้องบัดดี้ร่วมเดินทางทริปนี้แล้ว ฉันตัดสินใจซื้อบัตร 3 วันพร้อมพื้นที่กางเต็นท์ ไหนๆ ก็ไปดูดนตรีท่ามกลางป่าเขาก็ต้องไปกางเต็นท์นอนท่ามกลางธรรมชาติด้วยสิถึงจะครบ ฉันบอกกับตัวเองด้วยใจมุ่งมั่นเลยแพ็คอุปกรณ์แคมปิ้งเตรียมพร้อมลุยเต็มที่

ไอเท็มที่ต้องเตรียมก่อนออกเดินทาง

• เต็นท์ สำหรับใครที่อยากสัมผัสบรรยากาศการตั้งแคมป์ สามารถซื้อพื้นที่กางเต็นท์ภายในงานได้ตลอด 3 วัน เต็นท์ที่เราแนะนำควรน้ำหนักเบา พกพาง่าย เพราะต้องเผื่อแบกขึ้นเนินเขา ถ้าไซส์ใหญ่เกินไปอาจจะต้องแบกกันทุลักทุเลไปนิด หรือถ้าใครไปกันเป็นแก๊งมีเพื่อนช่วยแบกจะเลือกไซส์ใหญ่ก็ได้ไม่มีปัญหาแต่อาจจะต้องเสียเวลาเดินหาพื้นที่โล่งกว้างสักหน่อย
• เสื้อกันฝน คือสิ่งที่ขาดไม่ได้สำหรับงานเทศกาลนี้ เพราะฝนตกทุกปีหนักเบาแล้วแต่ดวง มาที่นี่จะได้สัมผัสกับแฟชั่นเสื้อกันฝนที่ไม่มีใครยอมใคร
• เก้าอี้พับ ไอเท็มหลักที่ต้องมีติดตัว ยามเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า เก้าอี้พับจะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเรา
• กระบอกน้ำ สำหรับพกติดตัวระหว่างวัน เพราะภายในงานมีบูธเติมน้ำฟรี
• รองเท้า ควรเป็นรองเท้าใส่สบายที่สุด เปียกน้ำได้ แห้งเร็ว เพราะต้องเดินเยอะมากกกกก บวกกับฝนตกด้วย
• ไฟฉาย สำหรับคนที่นอนเต็นท์เป็นสิ่งที่จำเป็นมาก
• หมวก แนะนำว่าเป็นหมวกกันน้ำได้ระดับหนึ่งและแห้งเร็วจะดีที่สุดเพราะเปียกแน่นอน

วิธีซื้อบัตร

สำหรับชาวต่างชาติเราแนะนำให้ซื้อกับเว็บไซต์ GAN-BAN สามารถซื้อได้ทั้งตั๋วเข้างานและพื้นที่กางเต็นท์ เมื่อการชำระเงินเสร็จสิ้นเราจะได้รับเอกสารสำหรับนำไปรับตั๋วทางอีเมล เพียงปรินต์แล้วนำไปยื่นที่บูธของ GAN-BAN บริเวณหน้างาน เราก็จะได้ริสต์แบนด์สำหรับเข้างานและถ้าใครซื้อพื้นที่กางเต็นท์ด้วยก็จะได้ริสต์แบนด์อีกอันสำหรับเข้าพื้นที่แคมป์

วันที่ 1 สวัสดี Fuji rock!

ทันทีที่แลนด์ดิ้งถึงสนามบินนาริตะ เราก็มุ่งตรงไปยังสถานี Echigo-Yuzawa ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของเทศกาลนี้โดยเราจะต้องนั่ง Shuttle Bus ที่มีบริการวิ่งจากหน้าสถานีไปยังหน้าสถานที่จัดงานเทศกาล ตอนแรกก็ชั่งใจว่าจะขึ้นแท็กซี่ดีไหมหรือว่านั่งรถบัสดี แต่ประเมินด้วยสายตาแล้วเห็นคิวของ Shuttle Bus ไหลเร็วกว่า เลยเดินไปต่อคิวรถบัส ทว่า…คิวที่เห็นเป็นแค่เพียงภาพลวงหลอกตา เพราะแท้จริงแล้วหัวแถวคืออีกไกลโพ้นพอลงบันไดออกไปหน้าสถานีก็จะพบกับมหกรรมการต่อคิวที่ดูไม่มีวันสิ้นสุด คดเคี้ยวสามสี่รอบก็ยังไม่หมด กลับตัวก็ไม่ได้ไหนๆ ต่อคิวไปแล้วก็รอไปเลย 3 ชั่วโมงเอง #ประทับใจ

ใช้เวลาเดินทางเกือบชั่วโมงรถบัสก็พาเรามาถึงหน้างาน เราเดินไปแลกริสต์แบนด์ที่บูธของ GAN-BAN เว็บจองตั๋วสำหรับชาวต่างชาติเพื่อที่จะเข้าในส่วนของพื้นที่กางเต็นท์และตัวงาน ความน่ารักคือเขาแจกแผนที่งานพร้อมที่ห้อยคอกันน้ำและที่ห้อยขวดน้ำจะได้เดินถือได้สะดวก ใส่ใจในทุกขั้นตอน จากนั้นเราก็หอบข้าวของไปหาพื้นที่กางเต็นท์ ซึ่งกว่าเราจะมาถึงพื้นที่กางเต็นท์แนวราบและใกล้ๆ ถูกจับจองไปหมดแล้ว เลยต้องแบกสัมภาระเดินขึ้นเนินภูเขาจนกระทั่งได้ทำเลที่ว่างซึ่งขอบอกเลยว่ามุมสงบที่แท้จริงอยู่ตรงนี้นี่เอง ส่วนเรื่องความห่างไกลนี่ไม่ต้องพูดถึง กล้ามขามาแน่นอน! แต่ปัญหานอกเหนือจากความไกลแล้วคือพื้นเป็นทางลาด ต้องดีไซน์ท่านอนให้ดีไม่งั้นกลิ้งหลุนๆ ลงไปข้างล่างแน่นอน

ผู้หญิงตัวเล็กๆ สองคนกางเต็นท์กันอย่างทุลักทุเลจนสำเร็จ เราเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าหวังว่าความสดใสของฟ้าจะช่วยให้เราหายเหนื่อย แต่แล้วก็ต้องคอตกเพราะก้อนเมฆสีเทาเริ่มตั้งเค้าเป็นสัญญาณเรียกฝน เรามาถึงฟูจิร็อคแล้วสินะ

หลังจากกางเต็นท์เสร็จ เราก็ลงเนินเขาเข้าไปยังภายในงาน ซึ่งระยะทางก็น่าจะระดับรุ่นเดินวิ่งเพื่อสุขภาพได้แหละ ไกลพอควร วงแรกที่เราวิ่งไปดูทันสำหรับวันนี้ก็ Toro y moi (โตโร อี มัว) มากับดนตรีแนว Chillwave ที่เวที Red Marquee พาให้แฟนเพลงโยกเบาๆ เพลิดเพลินไปกับดนตรีของเขา น่าเสียดายที่เราวิ่งมาทันดูแค่ 3 เพลงสุดท้าย และดนตรีๆ ดีก็มาพร้อมกับสายฝนที่เริ่มโปรยปราย เราคว้าเสื้อกันฝนออกมาและดื่มด่ำกับดนตรีต่อ จากนั้นเดินย้ายไปยัง White Stage แต่ระหว่างทางผ่านไปเวทีใหญ่ Green Stage วงร็อคชื่อดังสัญชาติญี่ปุ่น Ellegarden กำลังขึ้นเล่นพอดี เลยแวะยืนดูหน่อยเพราะเห็นบรรยากาศที่คนญี่ปุ่นกำลังเอนจอยสุดๆ ผู้คนเต็มพื้นที่หน้าเวที ซึ่งก็ไม่ทำให้ผิดหวัง ดนตรีร็อคแน่นๆ เอนเตอร์เทนดี ยืนท้ายเวทีไกลลิบยังรู้สึกเอนจอย

เราแวะดูได้สักพักก็ต้องไปต่อที่เวที White Stage พบกับ Tycho เกือบ 1 ชั่วโมงเต็ม Tycho พาเราท่องโลกดนตรีซาวนด์เท่ๆ งานวิชวลดี จากนั้นเราต้องมูฟกลับมาที่ Green Stage เพื่อรอดูวงไฮไลต์อย่าง The Chemical Brothers ตัวพ่อแห่งดนตรีอิเล็กทรอนิกส์  ซึ่งโชว์ของพวกเขาก็ไม่ทำให้ผิดหวัง งานแสงสีจัดเต็ม ความสนุกจัดเต็ม โดดจนปวดเข่า แต่ค่ำคืนนี้ยังคงอีกยาวไกล หลังจากนั้นเรามูฟไปหาลุง Thom Yorke Tomorrow’s Modern Boxes ที่เวที White และสุดท้ายก็กลับมาปักหลักอยู่ที่เวที Red Marquee เพื่อรอดู Yaeji สาวน้อยลูกครึ่งเกาหลี-อเมริกัน ที่มากับดนตรีอิเล็กทรอนิกส์เท่ๆ ยิ่งดึกบรรยากาศยิ่งคึกครื้น ฝนตกก็ไม่เป็นอุปสรรคสำหรับคนที่นี่เลย เพราะยังคงกิน ดื่มและเต้นกันอย่างสุดเหวี่ยง

เมื่อร่างกายเหนื่อยล้า ก็ต้องจบวันด้วยการเดินขึ้นเนินเขากลับไปนอนที่เต็นท์ ซึ่งดูเหมือนจะได้พักผ่อนอย่างสบายๆ แต่เมื่อเรากางเต็นท์ไว้ไม่ดี ก็ได้รับชะตากรรมอย่างน่าเศร้า เนื่องจากพื้นที่เป็นทางลาดบวกกับตอกสมอบกไม่แน่นพอ ส่งผลให้กลางดึกสมอบกหลุด เต็นท์หลุดมากองอยู่บนหัว เลยต้องตื่นกลางดึกมานั่งตอกเต็นท์ใหม่อย่างทุลักทุเล…นี่แหละจบวันอย่างแท้จริง T_T

วันที่ 2 วันฝนๆ กับไต้ฝุ่นนาริ

วันที่ 2 เราได้มีโอกาสสำรวจบรรยากาศบริเวณแคมป์ยามเช้า ความน่ารักของที่นี่คือมีกิจกรรมออกกำลังกายให้เราได้ยืดเส้นยืดสายเพิ่มความสดชื่น ระหว่างที่ฉันกำลังยืนเพลิดเพลินอยู่นั้น เสียงประกาศจากกองอำนวยกลางของแคมป์ก็ดังขึ้น (ภาษาญี่ปุ่น) ฉันได้แต่ยืนงุนงง เลยหันไปถามเพื่อนชาวญี่ปุ่นที่มาด้วยกัน และได้คำตอบมาว่า “ประกาศเตือนไต้ฝุ่นหนะ”

เสียงประกาศเตือนดังก้องทั่วแคมป์กับใบปิดประกาศตามจุดต่างๆ ทำให้เรากรีดร้องอยู่ในใจ เลยต้องมาวางแผนเตรียมรับมือด้วยการตอกสมอบกให้แน่นหนาและปรับองศาเต็นท์ใหม่โดยหลบไปอยู่ใต้ต้นไม้เพื่อลดแรงกระแทกจากปริมาณน้ำฝนถ้าตกหนักและปิดเต็นท์ให้มิดชิด แล้วมาลุ้นกันว่าจะพังหรือรอด

หลังจากปรับเต็นท์ใหม่แล้ว เราก็ออกเดินสำรวจบริเวณงานในโซนต่างๆ นอกเหนือจากเวทีหลักแล้วยังมีบูธกิจกรรมของสปอนเซอร์ต่างๆ มากมาย ให้เราได้เดินเล่นเยี่ยมชมระหว่างวันในช่วงที่ไม่ได้ไปดูดนตรี  มีกิจกรรมเล่นเกม ขายของที่ระลึกต่างๆ นอกจากนี้ยังมี Kid Zone พื้นที่สำหรับเด็กๆ ด้วย ถัดจากโซนเด็กก็จะเป็นแลนด์มาร์คยอดฮิตของงานคือโซนลำธารใสๆ ที่ตกแต่งได้อย่างน่ารัก สามารถมาเล่นน้ำคลายร้อนกันได้ มีบูธอาหารมากมายและมีกิจกรรมดูหนังอีกด้วย บรรยากาศดีเหมาะแก่การมานั่งพักผ่อน

วันนี้เราเริ่มต้นที่เวที Field of Heaven บรรยากาศของเวทีนี้เราให้ 10 เต็ม 10 เป็นเวทีท่ามกลางป่าเขาที่แท้จริง นอกจากบรรยากาศและดนตรีที่ดีมากแล้ว เวทีนี้อาหารการกินก็สมบูรณ์ เราจับจองพื้นที่ว่างนั่งฟังดนตรีเพลินๆ แม้เป็นวงที่เราไม่รู้จัก ก็ยังรู้สึกเพลิดเพลินไปด้วยจนเราต้องหาชื่อนักร้องใน Line up และจดชื่อ 蓮沼執太フィル เอาไว้ ได้เพลงในเพลย์ลิสต์เพิ่มแล้วสินะ

ในช่วงบ่ายของวันฝนเริ่มเทกระหน่ำมาเป็นระยะๆ เราเลยต้องหาที่หลบฝนตามใต้ต้นไม้ แต่เวลาล่วงเลยไปฝนก็ยิ่งตกหนักขึ้นเรื่อยๆ เลยตัดสินใจไปปักหลักกันที่เวที Red Marquee เพราะเป็นเวทีเดียวที่มีหลังคา เราเลยนั่งดูกันยาวๆ ตั้งแต่วง DYGL, Alvvays และ Daniel Caesar จนกระทั่งวงสุดท้ายของเวทีนี้เล่นจบ ฝนก็ไม่มีท่าทีจะหยุดแม้แต่น้อย ได้แต่พะวงถึงเต็นท์และข้าวของข้างในว่ายังอยู่รอดปลอดภัยหรือเปล่า? น้ำท่วมเต็นท์? คืนนี้จะนอนได้ไหม? เกิดคำถามในหัวเต็มไปหมด แต่ระหว่างที่กำลังคิดว่าวิธีว่าจะทำยังไง ก็ต้องออกไปหาออะไรลงท้องสักหน่อยเพราะท้องเริ่มร้องประท้วง เราฝ่าฝนออกไปซื้อราเมนร้อนๆ เพื่อคลายความหิว แต่ความพีคอยู่ที่เราก็หันไปเห็นคนญี่ปุ่นยืนซดราเมนท่ามกลางลมฝน #ยอมแล้ววว

ไต้ฝุ่นนาริไม่สามารถทำอะไรผู้คนที่นี่ได้เลย ทุกคนยังคงสนุกสนานกันสุดเหวี่ยงกับดนตรีกลางแจ้ง วงที่เวที Outdoor ก็ยังคงเล่นต่อไปเหมือนปกติ มีเพียงแต่บางกิจกรรมอย่างดูหนังกลางแปลงต้องงดไป กิจกรรมอื่นๆ ก็ยังคงรันต่อไปท่ามกลางฝนที่เทกระหน่ำตลอดวันยาวๆ ไปจนถึงเช้าตรู่ 

จบวันด้วยการฝ่าฝนและน้ำท่วมขังกลับขึ้นไปที่เต็นท์เพื่อเช็คสภาพว่านอนได้หรือไม่ เดชะบุญที่เต็นท์ยังอยู่รอดปลอดภัยดี เช็คข้าวของภายในเต็นท์ยังไม่มีอะไรเสียหาย นอกจากความชื้นที่เพิ่มขึ้น เราเคลียร์ข้าวของให้เข้าที่เข้าทาง ในหัวประมวลผลอย่างรวดเร็วว่าถ้าฝนตกหนักจนเต็นท์พังเราจะต้องหอบหิ้วอะไรไปบ้างและนอนหลับพร้อมกับเสียงฝน

วันที่ 3 ฟ้าหลังฝนมักสวยงามเสมอ

เราตื่นเช้ามาพร้อมกับเสียงข้อความจากเพื่อนชาวญี่ปุ่นที่มาถามไถ่สารทุกข์สุกดิบว่าเรายังอยู่รอดปลอดภัยดีไหม และแจ้งข่าวดีว่าไต้ฝุ่นนาริได้จากไปแล้ว เย้!

หลังจากพายุฝนผ่านพ้นไปท้องฟ้าก็แจ่มใส อากาศดีแบบนี้ได้เวลาสำรวจฟูจิร็อคแล้ว ฉันเริ่มที่โซนที่อยู่ลึกที่สุดของงาน Cafe de Paris ระหว่างทางเดินก็จะพบความเสียหายจากพายุเมื่อวาน บูธกิจกรรมต่างๆ โดนน้ำท่วมขัง ต้องปิดโซนนั้นชั่วคราว ทางเดินเชื่อมเวที White และ Green ก็ต้องปิดเนื่องจากน้ำในลำธารยังคงไหลหลากอยู่ ต้องเลี่ยงไปอีกเส้นทาง แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคแต่อย่างใด เพราะระบบการจัดการของเขาดีจริงๆ

สิ่งที่เราชอบนอกเหนือจากดนตรีก็คือบรรยากาศในงาน ทุกพื้นที่ถูกตกแต่งได้อย่างน่ารัก จะได้เห็นเจ้ามาสคอตสุดน่ารัก Gon-chan กระจายอยู่ทั่วงาน และเราก็เดินผ่านโซนทางเดินไม้ท่ามกลางต้นไม้สีเขียวและลำธารจนมาถึงโซนในสุด บริเวณนี้จะมีเวทีเล็กๆ กระจายอยู่ทั่วพร้อมโซนอาหาร นอกจากนี้ยังมีส่วนของ Exhibition ที่รวมแผ่นเสียงและหน้าปกแผ่นเสียงต่างๆ จากทั่วทุกมุมโลกมาให้เราได้ชมกันอีกด้วย

สำหรับไลน์อัพวันนี้เราตั้งใจไปชม Paradise Bangkok Molam International Band ศิลปินไทยหนึ่งเดียวในงานนี้ และโชว์ของพวกเขาก็ไม่ทำให้ผิดหวังหน้าเวทีเต้นกันมันส์มาก ท่ามกลางอากาศร้อนเดือดๆ แต่โชว์บนเวทีเดือดกว่า #เลิฟ นอกจากนี้เราก็ไปปักหลักดูวงร็อคสัญชาติเกาหลี Hyukoh ซึ่งโชว์ของพวกเขาก็เดือดไม่แพ้อากาศเลย เล่นดีเหมือนเดิมเพิ่มเติมคือบรรยากาศดีและซาวน์เพอร์เฟกต์

ในช่วงสุดท้ายของวันฉันดื่มด่ำไปกับ Jason Mraz ท่ามกลางสายฝนโปรยปรายเล็กน้อย และวงระดับตำนานอย่าง The Cure ก็เป็นวงปิดเทศกาลได้อย่างน่าประทับใจ

ตลอด 3 วันเราเดินลัดเลาะจนเกือบทั่วงาน สิ่งที่เรารักเทศกาลนี้คือบรรยากาศและเอเนอจี้ของผู้คนที่ทำให้เราเอนจอยมากๆ ไม่ว่าอากาศจะแย่ขนาดไหน แต่ภายใต้ความทุลักทุเลนั้นมันสนุกจริงๆ ถึงแม้ว่าในตอนนั้นจะเหนื่อยมากแค่ไหนก็ตาม และสิ่งที่สำคัญเป็นเทศกาลที่ใส่ใจสิ่งแวดล้อมอย่างจริงจังมากๆ มีการแยกขยะ เป็นเฟสติวัลที่แม้คนเยอะมากแต่ก็สะอาดและเป็นระเบียบมาก สำหรับใครที่เป็นสาย Music Festival ขอแนะนำให้จด Fuji Rock ไว้ในลิสต์ของคุณด้วยนะ ต้องมาให้ได้สักครั้งจริงๆ

ข้อน่ารู้ที่งาน Fuji Rock Festival

• ใครที่สายอุปกรณ์แคมป์ปิ้งครบๆ ข้าวของเยอะ แล้วไม่อยากแบกของพะรุงพะรัง ภายในงานมีบริการส่งของโดย Kuroneko Yamato หรือที่คนไทยรู้จักในนามว่า แมวดำ สามารถส่งสัมภาระของเราไปสนามบินหรือโรงแรมก็ส่งได้หมด ขากลับจะได้ไม่ต้องแบกให้เหนื่อย
• คิวซื้อของที่ระลึกยาวมากกกกก โดยเฉพาะเสื้อวงที่เป็นวงดังๆ แต่โซนของที่ระลึกงานคิวไม่โหดเท่าไหร่ เราไปซื้อเสื้อยืดของงานวันสุดท้ายก็ยังซื้อได้อยู่แต่ก็มีของบางอย่างที่หมดไปบ้าง
• ภายในงานสามารถใช้บัตร Suica ใช้จ่ายภายในงานได้เพียงเติมเงินไว้ให้เพียงพอ สะดวกมากไม่ต้องควักเงินสดให้ยุ่งยาก
• ร้านขายของก่อนถึงทางเข้างาน มีขายของทุกอย่างขาดเหลืออะไรก็ไปหาที่นั่นได้ นอกจากนี้ยังมีตู้ล็อคเกอร์ฝากของ ห้องน้ำสะอาดๆ คิวยาวหน่อยแต่ก็สบายใจ
• ห้องอาบน้ำที่แคมป์เป็นแบบแยกชายหญิงแต่อาบรวมนะ คิดซะว่าเหมือนไปแช่ออนเซ็นแล้วกัน