ถักๆ ถูๆ แบบโอก้าซัง
เพราะรู้จักมักจี่ญี่ปุ่นจากการไปเที่ยวและสอดรู้สอดเห็นนู่นนี่เท่าที่นักท่องเที่ยวคนหนึ่งจะได้รับอนุญาตให้ทำได้ สิ่งที่ประทับใจจึงมักอยู่ในร้านค้า คาเฟ่ ที่พัก แลนด์มาร์กสุดฮิต ชีวิตบนท้องถนน และพิพิธภัณฑ์ ไม่ใช่การสนิทสนมกันในระดับวิถีชีวิตความเป็นอยู่หรือนิสัยใจคอ ฉันจึงลิงโลดใจเป็นอย่างมากที่ได้มีโอกาสเล็กๆ ในการไปนอนค้างที่บ้านชาวนาในเมืองอิวะเตะ (Iwate) เป็นเวลาหนึ่งคืนถ้วน
ครอบครัวที่ฉันไปพักด้วยเป็นบ้านแบบที่เราเห็นในหนังสมบูรณ์แบบ หลังบ้านเป็นภูเขา ข้างๆ เป็นทุ่งนา
ที่คลุมฟางไว้เพราะเป็นช่วงฤดูหนาว หน้าบ้านมีสวนแบบญี่ปุ่นและไม้ดอกกุ๊กกิ๊ก ภายในเป็นพื้นไม้และประตูบานเลื่อนกระดาษแบบญี่ปุ่น แถมยังมีโต๊ะโคทัตสึอุ่นขา ชวนให้ไม่อยากลุกไปไหน จะแตกต่างอยู่บ้างก็ตรงที่ฟุตงฟูยวบมีลายเชยไม่เหมือนในเรียวกังทั่วไป แถมยังมีปลั๊กเสียบไว้ทำความอุ่นสู้ภัยหนาวเย็น
แบบอิวะเตะโดยเฉพาะ
หลังจากชื่นชมรายละเอียดของบ้าน โอก้าซังหรือคุณแม่ของบ้านพาฉันเข้าครัวเพื่อช่วยเตรียมซุปมิโซะ
และสอนให้ฉันบี้แป้งโมจิให้บางแล้วใส่ลงไปในหม้อ นั่นทำให้ฉันวนเวียนอยู่หน้าเตาและอ่างล้างจาน จนเมื่อเหลือบไปเห็นโครเชต์ถักหลากสีรูปวงกลมที่โอก้าซังใช้แทนฟองน้ำล้างจาน ฉันก็โวยวายออกมาว่ามัน
คะวะอีเนะมากจริงๆ
โอก้าซังและลูกสาวช่วยกันสื่อสารกับฉันว่าสิ่งนี้เรียกว่า ‘ทะวะชิ’ ที่โอก้าซังชอบถักไว้ใช้เองเวลาว่างๆ ทำง่ายมาก แป๊บเดียวก็เสร็จ เป็นงานฝีมือที่เหล่าคุณแม่บ้านญี่ปุ่นนิยม มีแพทเทิร์นการถักหลากหลาย มีไหมสำหรับการขัดล้างพิเศษพร้อมแอนติแบคทีเรียเสร็จสรรพ แต่ของโอก้าซังเป็นแบบเทรดดิชัน ในบ้านมีไหมอะไรก็ใช้อันนั้นแหละ ด้วยความชอบออกนอกหน้า ฉันจึงอาสาขอล้างจานหลังอิ่มอาหารมื้ออร่อย แต่
โอก้าซังไม่ยอมแม้ฉันจะยืนยันว่าอยากลองใช้มันดูสักครั้งก็ตาม
หนึ่งคืนที่ได้นอนอุ่นในฟุตง เป็นคืนที่หลับสบายแม้จะมีแผ่นดินไหวจนน่าตกใจตอนดึก เราตื่นมารับเช้าสดใส ออกไปเก็บไข่ในเล้าให้โอก้าซังทำอาหาร และนั่งล้อมวงที่โต๊ะโคทัตสึเพื่อฟังสมาชิกครอบครัวเล่าเรื่องเล็กเรื่องน้อยในอิวะเตะให้ฟัง ฉันชอบมากที่โอโต้ซังหรือคุณพ่อกุลีกุจอหยิบวิดีโอที่เคยอัดไว้เมื่อหลายปีก่อน แล้วเปิดให้ดูสารคดีที่เคยมาถ่ายทำเมืองอิวะเตะด้วยความภาคภูมิใจ แต่ที่สุดแห่งความประทับใจ
ก็ตอนที่โอก้าซังยื่นของขวัญที่ระลึกให้กับฉัน
มันคือ ‘ทะวะชิ’ สีสดที่โอก้าซังถักให้ เพื่อให้ฉันได้ลองใช้สมใจอยากเมื่อได้กลับมายังครัวของตัวเอง
เป็นของฝากชิ้นกระจิริดที่ฉันชอบที่สุดเท่าที่เคยได้รับมา.