อากาศ ใน ความรัก :
‘รักนิรันดร์’ ใครๆ ก็คงจะอยากมีความรักชนิดนี้ไว้ในครอบครองใช่ไหม?
แต่การที่จะมีรักที่เป็นนิรันดร์ได้ มันอาจจะไม่ใช่เรื่องง่ายสักเท่าไหร่ อย่างน้อยก็สำหรับฉันคนหนึ่งล่ะ…
ฉันถ่ายภาพนี้ที่ แองเจล โร้ด (Angel Road) ในช่วงฤดูใบไม้ผลิเมื่อ 2 ปีที่แล้ว ที่นี่เป็นชายหาดที่มีทิวทัศน์สวยงาม มีพิกัดตั้งอยู่บน เกาะโชโดะ (Shodoshima) ในจังหวัดคะงะวะ (Kagawa) ประเทศญี่ปุ่น ตอนเดินเล่นอยู่บนหาดแล้วเห็นซีนน่ารักๆ แบบนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะรีบยกกล้องขึ้นมาเก็บบันทึกเอาไว้เสียหน่อย
คุณลุงในภาพแกคงจะเห็นนกกระเรียนแสนสวยล่อใจ (พอๆ กับที่ฉันเห็นท่าทางของคุณลุงช่างน่ารักดึงดูดใจ) ก็เลยตรงรี่เข้าไปยืนให้ได้มุมแล้วกดปุ่มเก็บภาพไว้ ข้างๆ คุณลุงมีคุณน้าผู้หญิงคนหนึ่งยืนรออยู่ ฉันเดาว่าทั้งคู่น่าจะเป็นคู่รักกันสีแดงสดของหมวกแก๊ปใบนั้นของฝ่ายชาย กับสีเหลืองมัสตาร์ดของเสื้อคลุมพอดีตัวของฝ่ายหญิง ดูตัดกันสวยดี นี่ยังไม่นับสีเขียวของสาหร่ายที่นอนตัวห่มคลุมโขดหินแถบริมชายหาดไว้ กับท้องฟ้าสีฟ้าอ่อนด้านหลังเลยนะ ทั้งหมดนั่นคือภาพเบื้องหน้าที่ฉันเห็น สวยสด แต่จะสวยงามอย่างไรก็ตาม อิริยาบถของคู่รักตรงหน้า ก็ทำให้ฉันอดนึกถึงเรื่องราวเบื้องหลังภาพไปด้วยไม่ได้…
จริงๆ แล้ว แองเจล โร้ด เป็นจุดท่องเที่ยวทางธรรมชาติที่มีเรื่องราวประกอบการเดินเที่ยวด้วยค่ะ ด้วยภูมิทัศน์ที่เป็นทะเลแหวก ชายหาดที่นี่จะมีระดับน้ำลดลงจนถึงขนาดลงไปเดินเล่นได้ในบางช่วงเวลาของวัน ใครอยากจะมาเที่ยวเลยต้องดูนาฬิกาและคำนวณแผนเที่ยวดีๆ (เปิดดูข้อมูลในอินเทอร์เน็ตเสียก่อน) เพราะถ้าไม่อย่างนั้นก็มีโอกาสที่จะเจอ ‘ชายหาดวาย’ อดหย่อนเท้าสัมผัสเม็ดทรายเดินเล่นเลาะหาดกันได้เลยล่ะ นักเดินทางและนักท่องเที่ยวที่มาเยือนที่นี่ เท่าที่ฉันเห็น โดยมากจะเป็นชาวญี่ปุ่น พวกเขามาเพื่อผ่อนคลายและหย่อนใจ
ชาวญี่ปุ่นเล่าว่า ถ้ามาเที่ยวที่นี่กับ ‘แฟน’ หรือ ‘คู่ชีวิต’ จะมีอยู่เรื่องหนึ่งที่ไม่ควรพลาด …นั่นคือ เหล่าคู่รักจะมีโอกาสพิสูจน์รักแท้โดยการเดิน ‘จับมือ’ กันไปให้ตลอดรอดฝั่ง คำว่า ‘ตลอดรอดฝั่ง’ ในที่นี้ หมายความตามนั้นจริงๆ กล่าวคือ คู่ไหนเดินจับมือกันเดินไปได้โดยตลอด จะถือว่าเป็นคู่ที่มีรักเป็นนิรันดร ชั่วฟ้าดินสลาย ทำนองนั้นเลย
ตัดภาพกลับมาที่คุณลุงและคุณน้า ฉันว่านะ คู่นี้ไม่ตรงตามสูตรซะแล้วล่ะ และที่ขำได้อีกก็คือ เท่าที่ฉันเจอ ก็ไม่เห็นจะมีคนถือกล้องคนไหนเดินจับมือคล้องแขนกันได้ตรงตามสูตรรักนิรันดร์เลยสักคู่ แม้แต่ตัวฉันเองก็เถอะ! (ฮ่าฮ่า) ก็แหม …มาเที่ยวทั้งที ได้โอกาสถ่ายภาพสวยๆ อย่างนี้ทั้งที มันก็ต้องมีบ้างใช่ไหม ช่วงเวลาที่มีอิสระในบางลีลา การจับมือกันแบบจับบ้างปล่อยบ้าง สำหรับฉันเลยเป็นอะไรที่แฮปปี้กว่า
จะว่าไปแล้ว ฉันว่าการที่คู่รักจะมีช่องว่างให้แก่กันบ้าง ก็เป็นเรื่องที่ดีออกนะ เพราะคนเราแต่ละคน อาจจะไม่ได้ชอบทุกอย่างเหมือนกัน หรืออยากจะทำสิ่งต่างๆ เหมือนกันไปเสียทั้งหมด ช่องว่างเล็กๆ ระหว่างคู่รัก ในบางครั้งก็เหมือนอากาศสดชื่นที่ต่างคนต่างได้มีโอกาสสูดเข้าไปเพื่อบำรุงปอด และจะว่าไปอีกนั่นเอง การที่เราได้เห็นคนที่เรารักได้มีโอกาสทำอะไรที่เขาชอบ หรือมีความสุข (อย่างเช่นการถ่ายรูป) ก็เป็นความสุขของเราด้วยเหมือนกัน จริงไหม?
ท่ามกลางความรักอันแสนยิ่งใหญ่ ยังมีท้องฟ้ากว้าง และท้องทะเลลึก ในโลกใบกลมใบนี้ ฉันว่าใครก็ตามที่มี ‘คนข้างตัว’ ที่รักเราด้วยความเข้าใจ ด้วยความปล่อยวาง อีกทั้งยินดีมอบอิสระในหัวใจให้เราได้อย่างพอเหมาะพอดี มาอยู่ร่วมชีวิตด้วย ใครคนนั้นก็ช่างเป็นคนที่แสนจะโชคดี สำหรับฉันแล้ว ความรักชนิดนี้อบอุ่นกว่าความรักที่ยึดเหนี่ยวกันไว้ตลอดเวลามากเลย
สำหรับใครก็ตามที่ได้เจอคนที่รักเราแบบนั้นแล้ว อย่าลืมรักษาเขาไว้ให้ดีๆ นะ เพราะคนแบบนั้นก็เหมือนของขวัญจากท้องฟ้า เหมือนพรวิเศษจากเทวดา ที่ไม่ได้หาเจอกันได้ง่ายๆ ซึ่งนั่นอาจจะเป็นแรร์ไอเท็มยิ่งกว่าช่วงเวลาน้ำลดที่แองเจลโร้ดเสียอีก
